in de pers

 

Amsterdam maakt particuliere verhuurders het leven zuur

Gebaseerd op: Ondernemen! (augustus/september 2009)Amsterdam bemoeilijkt particuliere verhuurders om woningen in de vrije sector tijdelijk aan buitenlandse werknemers te verhuren. Volgens de nieuwe ingevoerd voor de huisvesting van buitenlandse kenniswerkers hebben eigenaren/verhuurders van woonruimte in de vrije sector een vergunning nodig voor huurcontracten korter dan zes maanden.

Deze short stay stelt dat maximaal 1.350 woningen onder dit regime aan expats mogen worden gegund, terwijl Amsterdam 12.000 expats telt die korter dan zes maanden huren. Per wijk mag niet meer dan 5% van de vrije-sectorappartementen aan expats verhuurd worden, in het centrum is dat 15%. Wie zonder vergunning toch korter dan zes maanden verhuurt, wordt aangemerkt als illegale hotelhouder en komt in aanmerking voor een fikse boete. Volgens de gemeente is niet de vraag bepalend voor het aantal woningen, maar de bescherming van de woningmarkt. De gemeente zal de eigenaren dan ook sommeren om hun woonruimte volgens de wettelijke regels te verhuren.

Volgens vereniging Expat Rentals probeert de gemeente ook op een andere manier huurwoningen in de vrije sector in haar macht te krijgen: door bij een herwaardering van appartementen een te laag puntental toe te wijzen zodat de eigenaar zijn zeggenschap kwijtraakt ten gunste van de gemeente.

 

 

 

 

VERHUURCOMMISSIE.NL  :

Het idee voor een instantie die opkomt voor de belangen van huiseigenaren in Nederland is ontstaan vanwege een aantal redenen. De hoofdreden is dat veel huiseigenaren niet goed op de hoogte zijn van de wetten en regels die er zijn voor het verhuren van woonruimte en de risico's die verhuren met zich mee brengt. Vooral in de grote steden, waar er door huurders veel misbruik wordt gemaakt van de regelgeving, vormt dit een zeer groot probleem voor een steeds groter wordende groep huiseigenaren. Veel voorkomende problemen zijn een verlaging van de kale huurprijs door de huurcommissie en huurders die de huiseigenaar er pas met heel veel pijn en moeite uit krijgt.

Ook bereiken de huidige Wetten en regels niet wat het zou moeten bereiken. Namelijk voldoende huurwoningen voor ieder inkomen. Sterker nog, het tegenovergestelde is het resultaat! Eigenaren van woonruimte onder de liberalisatiegrens willen vaak uitsluitend nog hun woning gemeubileerd aan zogenaamde Expats verhuren. Met als gevolg dat er in de grote steden bijna geen betaalbare huurwoningen meer zijn voor Nederlandse starters. Immers, verreweg de meeste woningen in de grote steden vallen onder deze liberalisatiegrens.


Daarnaast creëren de huidige Wetten en regels een voedingsbodem voor vele misstanden op de huurmarkt. Zo gaan sommige huurders vrijwel direct nadat zij de woning gehuurd hebben naar de huurcommissie om de huurprijs te laten toetsen en in veel gevallen wordt dan de huurprijs met enkele honderden euro's verlaagd in het nadeel van de huiseigenaar. Zo omzeilen huurders van een particuliere woning die de huurcommissie inschakelen, de lange wachtlijsten die er zijn voor huurwoningen met een sociale huurprijs. Dit is natuurlijk onacceptabel.


Meldpunt WSWonen
huurder betaalde in 20 mnd €13.700 aan servicekosten. vindt €2100 redelijk. . Gastvrij voor expats?
Dit staat in Twitter...Het meldpunt is zelfs hier trots op! Dit was dus een volledig ingercht huis voor expats , ofwel mensen die een ingerichte woning nodig hebben voor hun verblijf i.v.m. werk voor een bepaalde tijd.
Service kosten zijn  woonlasten....zo als gebruik van gas en stroom ,gebruik van radio/tv kabelexploitant, watergebruik , gebruik van stoffering ,meubilair en inventaris  en servisekosten voor het gebruik van lift onderhoud van gebouw en verwarming.
Juridisch mag een huurder geen servicekosten aftrekken van de huur!
Maar de huurcommissie dus wel???????
Normale huurders bij een wooncorporatie  huren een kale woning en moeten deze kosten in eigen beheer en met eigen abonnementen afsluiten.
OOK BEHOORD EEN NORMALE HUURDER ZIJN HUIS ZELF IN TE RICHTEN!

Nieuw wapen tegen woonfraude

 


NMOH ontwikkelt Klachten- en Kansenregister

Woonfraude in al zijn verschijningsvormen vormt een blok aan het been van woningcorporaties en andere professionele woningbeheerders. Jaarlijks kosten uiteenlopende typen fraude en wangedrag van huurders de maatschapij ruim 270 miljoen euro. Woonfraudeurs die in de ene gemeente uit hun huis gezet worden kunnen in andere regio’s gewoon hun gang weer gaan. Het Klachten- en Kansenregister van de Tilburgse stichting Nationaal Meldpunt Ongewenst Huurdergedrag (NMOH) brengt daar verandering in. Deze nationale database vormt een praktisch hulpmiddel voor institutionele verhuurders die verdachte huurders willen screenen.  

Eenvoudige opzet
Het idee achter het Klachten- en Kansenregister is eenvoudig. Als een verhuurder te maken krijgt met een huurder die zich misdraagt, kan hiervan melding gemaakt worden bij het NMOH. De gegevens van de huurder worden vervolgens opgenomen in het register. De registratie wordt voorzien van een code die aangeeft om wat voor type fraude het gaat en hoe zwaar het vergrijp was. “De huurder wordt op de hoogte gesteld van de vermelding”, zegt Luke Liplijn, initiatiefnemer van NMOH. “Desgewenst kan hij bezwaar maken tegen deze vermelding. Eventueel kan de huurder ook in beroep gaan bij een objectieve geschillencommissie. We doen er alles aan om het systeem zo zuiver en objectief mogelijk te houden.”

Twee procent
De stichting hanteert strenge normen voor de partijen die toegang willen tot het systeem. Zo is het register alleen toegankelijk voor serieuze, gevestigde partijen. Ook het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) houdt een vinger aan de pols. “Het Klachten- en Kansenregister is geen BKR voor huurders”, stelt Liplijn nadrukkelijk. “Wij zijn er in de eerste plaats voor de goede huurders. Twee procent van de huurders verpest het voor de rest, ze ontwrichen het systeem.”
Het Klachten en Kansenregister is nadrukkelijk geen digitale schandpaal. “Het is zeker niet de bedoeling om mensen uit te sluiten van woonruimte. Het is wel zo dat huurders die in het register opgenomen zijn, alleen onder bepaalde voorwaarden mogen huren. Ze krijgen de kans om zich te bewijzen. Daarom noemen we het niet alleen een klachten-, maar ook een kansenregister. Overigens vervalt een vermelding in het register na een periode van vijf jaar. 

Over het NMOH
Het Nationaal Meldpunt Ongewenst Huurdersgedrag is in 2007 opgericht door vastgoedbeheerder Luke Liplijn. Het NMOH wil de komende jaren uitgroeien tot een breed kennisplatform op het gebied van woonfraude en de bestrijding daarvan. Daarnaast gaat de stichting verhuurders certificeren. NMOH-gecertificeerde verhuurders zijn partijen die voldoen aan alle eisen en over de gehele linie als professionele, betrouwbare verhuurders aangemerkt kunnen worden.

de particuliere verhuurder is hiervan buitengesloten!

Meer informatie
Surf voor meer informatie over het Klachten- en Kansenregister van het NMOH naar www.nmoh.nl. Of stuur een e-mail naar info@nmoh.nl.








nieuwslijst